Communism: A History, Richard Pipes

The word communism, coined in Paris in the 1840s, refers to three related but distinct phenomena: an ideal, a program, and a regime set up to realize the ideal.*1 The ideal is one of full social equality that in its most extreme form (as in some of Plato’s writings) calls for the dissolution of the individual in the community. Inasmuch as social and economic inequalities derive primarily from inequalities of possession, its attainment requires that there be no “mine” and “thine”—in other words, no private property. This ideal has an ancient heritage, reappearing time and again in the history of Western thought from the seventh century b.c. to the present. The program dates back to the middle of the nineteenth century and is most closely associated with the names of Karl Marx and Friedrich Engels. In their Communist Manifesto of 1848 Marx and Engels wrote that “the theory of the Communists may be summed up in a single sentence: Abolition of private property.” Engels claimed that his friend had formulated a scientific theory that demonstrated the inevitable collapse of societies based on class distinctions. Although throughout history there had been sporadic attempts to realize the communist ideal, the first determined effort to this effect by using the full power of the state occurred in Russia between 1917 and 1991. The founder of this regime, Vladimir Lenin, saw a propertyless and egalitarian society emerging from the “dictatorship of the proletariat” that would eliminate private property and pave the way for Communism.

คำว่า “คอมมิวนิสต์” ถูกบัญญัติขึ้นมาในปารีส ช่วงปี 1840s  โดยเชื่อมโยงกับปรากฏการณ์สามอย่าง คืออุดมการณ์, ระบอบ, และรัฐ

...อุดมมกาณ์ ของพวกเขา คือความเท่าเทียมกันในสังคมในแบบสุดโต่ง เป็นการยกเลิกความเป็นปัจเจกบุคคลไปเป็นของส่วนรวม ตราบใดที่ความไม่เท่าเทียมกันทางสังคมและเศรษฐกิจซึ่งวัดจากความไม่เท่ากันของทรัพย์สินเป็นหลักอุดมการณ์ของพวกเขาคือการยกเลิก “ของฉัน” หรือ “ของคุณ” หรือพูดอีกอย่างหนึ่งว่ายกเลิกทรัพย์สินส่วนบุคคล

อุดมการณ์แบบนี้เป็นความคิดดึกดำบรรพณ์ที่สืบทอดช้านานในประวัติศาสตร์ตะวันตกตลอดศตวรรษที่ 17 จนปัจจุบัน

…ระบอบ นั้นย้อนไปได้ในช่วงกลาง ศตวรรษที่ 19 ซึ่งมักพันตูกับชื่อของ คาร์ล มาร์กซ์ กับ ไฟร์ดริช แองเกิ้ลส์  ซึ่งพวกเขาเขียนไว้ใน Communist Manifesto ปี 1948 ว่า “ทฤษฏีคอมมิวนิสต์​ สรุปโดยย่อก็คือ การยกเลิกทรัพย์สินส่วนบุคคลทั้งหมด” ซึ่งแองเกิ้ลส์ อ้างว่าเพื่อนเขาได้สร้างสูตรทางวิทยาศาสตร์ขึ้นมาซึ่งทำนายว่าสังคมต่างๆจะล่มสลายในที่สุดเพราะความแตกต่างของชนชั้น

แม้ว่าในประวัติศาสตร์จะมีเหตุการณ์เป็นครั้งเป็นคราวที่พยายามเชื่อมโยงว่าเป็นไปตามคำทำนาย แต่มันเกิดขึ้นจริงครั้งแรกในรัสเซียช่วงปี 1917-1991  , วลาดิมีร์ เลนิน ผู้ก่อตั้ง ..รัฐคอมมิวนิสต์ ..เขามองว่า การจะสร้างรัฐที่ปราศจากทรัพย์สินส่วนตัวและสังคมเสมอภาค นั้นจะต้องอาศัยอำนาจ “เผด็จการของกรรมชีพ” ซึ่งจะเป็นหนทางที่ปูไปสู่คอมมิวนิสต์

― Richard Pipes, Communism: A History